નામ વિનાના માણસો?

રોજબરોજ એવા કેટલા માણસોના સંપર્કમાં આપણે આવીએ છીએ કે જેમના વિના આપણું કામ અટકી પડતું હોય છે પણ એ લોકોનું નામ આપણને ખબર હોતું નથી... આ કોઈ મોટી કે ખાસ વાત નથી; પણ એ વાત છે કે જે આપણી આસપાસ છે અને થોડીક જરૂરી તો છે જ...

ડેડીએ મને એકવાર કહેલું કે જેમનું કામ હોય એમને એમનાં પહેલા નામથી બોલાવીએ તો આત્મીયતા લાગે, પહેલું નામ જે ફક્ત એમનું છે, અટક પણ નહીં, પણ આપણે; તમે ને હું બધા ઘણાને નામથી બોલાવતા નથી, કોઈનું નામ 'લાલ પર્સ લઈને આવતા બેન' કે 'લાંબા ચોટલાવાળા બેન' કે 'પેલા બહુ કડક અને ખરાબ સ્વભાવ વાળા સાહેબ' પડી જાય છે અને એમનું સાચુ નામ શું છે તે જાણવાની કોઈ તકલીફ કરતું નથી...

રોજ ઓફિસમાં સફાઈ કરતો ભાઈ કે ફેવરિટ હોટેલમાં ઘણી વાર જમવા જતા હોઈએ તેમ છતા એ વેઈટરનું નામ આપણે જાણતા નથી, અમુક લોકો તો એનાથી પણ ખરાબ કોઈ વેઈટરને કોઈ વિશિષ્ટ જાતનો અવાજ કે સીટી વગાડીને બોલાવે છે જે કેટલું ખરાબ છે એનો અનુભવ એ રીતે બોલાવનાર માણસને જરૂર થવો જોઈએ... કોઈ રોડસાઈડ ઢાબા પરનો બાળમજૂરી કરતો છોકરો હમેંશા 'છોટુ' જ રહે છે; ભલે પછી એ ૧૨ વર્ષનો હોય; ૧૭ કે ૨૦. રોજ છાપું નાખવા આવતા ભાઈ 'છાપાવાળા ભાઈ' બની જાય છે, કે અમુક અંકલનું નામ 'પપ્પાના પેલા મોટી મૂછો વાળા ફ્રેન્ડ' થઈ જાય છે જે ક્યારેય બદલાતું નથી...

આ પ્રકારના કેટલાય માણસો જે પોતાની બેઝિક ઓળખનાં બદલે કોઈ બીજી જ રીતે ઓળખાય છે એવા લોકોને નામ આ આર્ટિકલ...